fimmtudagur, janúar 05, 2006

Meiri íþróttir minna mas


Þessi fyrirsögn er frægt slagorð þeirra Bjarna Ara og félaga af Bylgjunni, það reyndar hljómaði "meiri músik minna mas" eða "mu mu mu meeirri mmúsik, mi mi minna maaas" þannig hljómaði þetta svo í seinni tíð.

Eins og menn vita þá snéri ég mig á ökla á mánudaginn við knattiðkan. Menn tala um að djúp skörð séu hoggin í mánudagsboltann, en ég vil nú ekki taka svo djúpt í árinni, en ég þykist vita að beðið sé eftir endurkomu okkar bræðra þar sem að Þórhallur varð frá að hverfa líka í c.a. 3 vikur vegna aðgerðar sem hann þurfti að fara í, eins og hann greinir svo skilmerkilega frá á síðu sinni prothallus@blogspot.com

En úrskurður læknis og sjúkraþjálfara segir mér að ég sé með slitin liðbönd sem verði um 5 vikur að gróa og þangað til mun ég einungis hafa mér til halds og trausts öklahlíf ekki ósvipaðri þessari hér á myndinni, nema hvað að mín er reimuð að framanverðu. Ég tók mynd af löppinni á mér áðan uppi á sjúkrahúsi, en vegna tímabundinnar tæknilegra örðuleika get ég ekki birt hana, hún mun birtast hér á síðunni í kvöld.

En að þessu slagorði, meiri íþróttir minna mas. Málið er að eftir að ég sneri mig hef ég þurft að hlusta á hvað íþróttir eru hættulegar og einmitt frá þeim sem aldrei hafa stundað íþróttir. Þetta er (kannski slæmt dæmi en mér dettur ekkert annað í hug at the moment) ekki ósvipað því fólki sem hefur aldrei farið í miðbæ Reykjavíkur, að kvöldlagi um helgar, og hættir sér ekki þangað á þessum tíma, því þetta fólk heldur að þar ríki ófremdarástand svo mikið að maður sleppi ekki þaðan út lifandi. Sem er náttla fáviska eins og þetta með að íþróttir séu svo hættulegar að ekki eigi maður að koma nálægt neinu slíku.

En hvað getur maður sagt þegar þessu er baunað á mann?? Maður er þarna aumingjaskapurinn uppmálaður, fastur í gipsi og með hækjurnar sem stoðtæki til að komast á milli staða og á bullandi verkjalyfjum. Það er rosalega erfitt að gera þessu fólki ljóst, í þessu ástandi, að íþróttir hafa góð áhrif á líkamann og andlega heislu. En ég held að í þessu sem og svo mörgu þá spyr maður að leikslokum.

6 Comments:

Blogger Pooran said...

Hvur andskoti! Það á ekki af ykkur bræðrum að ganga. Ein hugmynd um hvernig nýta megi tíman meðan meiðslin gróa - fleirri uppskriftir á síðuna hmmm? Svo get ég ekki staðist að bauna aðeins á þig frændi, þú ert óþarflega ypsilon glaður!

6:44 f.h.  
Blogger BbulgroZ said...

ooohhh ypsilonin hafa verið mér erfið, ég hef nú samt dregið úr þeim frekar en hitt

7:03 f.h.  
Blogger BbulgroZ said...

Afsakið fljótfærnina,ég hefi lesið yfir textann á ný og lagað ein 2 ybbsilon sem var ofaukið, en þau geta vel verið fleiri, hvað veit ég hm...takk fyri samt

7:10 f.h.  
Blogger Refsarinn said...

Fukk ðe ubselon and kíp on expressing jor self

7:36 f.h.  
Blogger Fjalar said...

"Oft veltir lítil tá þungu hlassi"
Ég er að hluta til feginn og glaður - en jafnframt nokkur leiður og saður (e. "sad").
Feginn og glaður yfir því að ég skyldi snúa við þér baki þegar þú steigst á tána á mér og að þurfa ekki að bera það á samvisku minni að hafa tæklað þig í gifs.
Leiður og saður (e. "sad")er ég hins vegar yfir þínu áfalli, hugsanlegu vinnutapi og leiðinlegu gifsishangi, en ekki síst vegna þess að þurfa að vera án þín á þessum heitu og sveittu mánudagssíðkvöldum þar sem við strákarnir hömumst allir saman í dágóða stund, sumir gefa og aðrir taka við, stundum geta menn ekki annað en hrópað upp yfir sig í geðshræringu á valdi heitra tilfinninga en allir eru sáttir og glaðværir þegar við förum saman í sturtu að lokinni þessari samveru...

Fjandi hljómar þetta illa... maður verður að fara að endurskoða þennan bolta.

8:06 f.h.  
Blogger BbulgroZ said...

Já þakka þér kærlega fyrir það, en það versta við þennan snúning minn var að ég fór ekki í sturtu með ykkur á eftir. En ég veit ekki hvort ég steig á tánna á þér eða gerði þetta alveg af sjálfsdáðum, það er allavegana mín tilfinning að ég hafi bara misstigið mig, hafðu allavegana ekki samviskubit yfir þessu, það er mín einlæga ósk.

1:42 e.h.  

Skrifa ummæli

<< Home